© Steiermark Tourismus; Foto: ikarus.cc
Geißstallwald
Van het Leopoldsteiner meer gaat de weg naar het oosten over de landouw naar de houtvester-woningen. Van hieruit draait de weg kort naar het westen om dan kort in noordelijke richting te gaan en met het oversteken van de beek weer naar het westen te leiden. Hier begint ook het nauw met de natuur verbonden Geißstallwald: langzaam gaan we omhoog en raken wij steeds dieper in het authentieke beukenbos.
Naarmate de helling steiler wordt, groeien de bomen steeds meer in sabel-vorm - de stammen buigen door de druk van de sneeuw in hun jonge jaren als kromsabels omhoog. Deze vorm houden de bomen de rest van hun leven.
Als het smelten van de sneeuw tot een einde komt, bloeit al de kerstroos als een van de lente-bloeiers. In die periode glanzen de zilverkleurige stammen van de beuken in het licht van de zon, op de achtergrond straalt de heldere blauwe lucht, want nog staan de beuken nog niet in het blad.
Hoe verder wij omhoog wandelen, des te oorspronkelijker wordt het bos - er werd hier al lang geen boom meer geveld. Oude, enorme beuken staan op de helling en dwingen bij ons respect af. Een paar wel heel oude reuzen vallen om, worden begroeid door paddenstoelen en laten op de bodem met jonge beuken weer nieuw leven ontstaan - dat is de kringloop van de natuur.
|
|
